قسمت دوم
ژورنال‌نویسی خیلی ساده و مختصر روزانه، و ثبت حالات روحی، به شناخت و بهبود کیفیت رفع خستگی روحی خیلی کمک می‌کنه.
کافیه هر روز تو یه گوگل داک ۵ الی ۱۰ پوینت مودت و کارایی که کردی رو بنویسی (هر شب قبل خواب یا صبح راجع به دیروزش) و ببینی کدوم فعالیت شارژت کرد و کدوم تخلیه‌ت.
ممکنه ذات یه‌سری آدما یا روابط draining باشه یا بشه در طول زمان. اما شاید بتونی که تلویحی یا صریح، سکان رو بچرخونی تا کمتر حرف‌ها و کارهای draining توش اتفاق بیافته و بیش حرف‌ها و کارهای charging.
مرزبندی با دوستان و اطرافیان هم برای پرهیز بسیار مفیده!
یه لوپ عبث در بستر خودت دیدی اینه که:
۱. «من مفید و خوب نیستم»
۲. پس «من لایق پاداش دادن به خودم نیستم»
۳. پس «من به خودم اجازه‌ی خستگی‌در‌کردن نمی‌دم»
۴. سپس با خستگی و کیفیت و ظرفیت ۱۰٪، لاستیک پنجر رو آسفالت کشیده می‌شه
۵. عملکردها و نتیجه‌ها خوب نیست
۶. برو به مرحله ۱!
شکستن لوپ بالا نیاز داره که یه جایی یه چوب بزرگ لای این چرخ عظیم و چرخنده قرار داده بشه!
کجاش رو خود شخص و ترجیحاً یه تراپیست خوب می‌تونه تشخیص بده و کمک کنه.
اما یه چسب‌زخم فوری اینه که قبل از جمله دوم یه «غلط کرده هر کی گفته …» گذاشته بشه و رخصتِ استراحت کردن داده بشه!
اگه لازم صریح بشنوی:
«تو یه آدمی! و نیاز داری استراحت کنی. و استحقاقش رو هم داری.»
«پس این چی و اون چی» هم شاید یاد بگیرن وقتایی که استراحت می‌کنی بچرخن.
و یادت باشه ۵ ساعت با بازدهی ۸۰٪
خیلی بهتر از ۱۰ ساعت با بازدهی ۲۰٪ه.
وقت‌های استراحت و شارژ شدن تو ممکنه از بیرون (توسط اطرافیان) «بطالت» یا «علافی» دیده بشه! اما می‌تونی بهشون:
۱. بگی و توضیح بدی
۲. آمپر باک، یا نتیجه نهایی، رو بذاری جلوشون
مجدداً مهمه که بدون عذاب وجدان و بدون سواستفاده خودت رو لایق مراقبت شدن توسط خودت بدونی!
بین افزایش شارژ و پیش‌گیری از
تخلیه/drain، دومی خیلی مهم‌تره و پربازده‌تره.
به‌صرفه‌س که سوراخ باک بنزین رو یه بار ببندی، به‌جای این‌که هر روز ۱۰ لیتر بیشتر بنزین بزنی.
آره، شاید سوراخ‌گیری و مواجهه و جسارت حذف سوراخ‌های انرژی‌دزد، فان نباشه. اما مهم‌تر و موثرتره!
اثر خواب با کیفیت، فعالیت فیزیکی ولو ساده ولی منظم، رابطه عاطفی اتکاپذیر و احیاناً رابطه ی خوب، محدود کردن سوشال مدیا و قضاوت، و پیدا کردن یه سرگرمی ساده ولی بازده‌دار می‌تونه خیلی زیاد باشه اینا رو در لیست «شارژکننده‌های من» بذار.
شناخت کارهای شارژکننده/charging و تخلیه‌کننده/draining یه پروسه‌ی مادام‌العمر و داینامیکه. یه دیباگ کردن.
که اگه با ذهنیت کنجکاوی و بدون قضاوت و کتک باشه، به‌خودی‌خودش بازی جالبیه در باب خودشناسی!
برای شروع این دو ستونت رو توی
یه note گوشیت بنویس، پین کن، و هی آپدیت‌شون کن!
نهایتاً:
۱. خودت رو، همونی که هستی، بدون قضاوت و فقط به‌عنوان یک ناظر مهربون، بشناس.
۲. بعد سعی کن بهترین دوست خودت، بهترین والد کودک درونت، و بهترین شنونده‌ی خستگی‌های روحت باشی.
۳. مراقب خودت باش. تو هم نیاز و هم لیاقت مراقبت شدن داری! واقعاً داری.
ممنون که خوندی.
پاسخ‌ها