عادت چیز خوبی نیست آدم را تنبل میکند و زاویه دید را محدود.
کاری میکند که به تازه ها مشکوک باشی و از هر چیزی خارج از چارچوب عادتت بترسی .
کاری میکند که به انس و عادت آدمهایی را تحمل کنی و حرفهایی را بشنوی که آزارت میدهد.
کاری می کندکه این امر بر تو مشتبه شود که اول و اخر داستان تو همین است که هست .
یک رنجنامه ی غم انگیز پر از سکوت ، پر از گذشت ، پر از حرفهای نزده و بغض های نشکسته .
همه ما ، نیاز به یک نفر داریم که برود .که با رفتنش نشان بدهد دنیا برای هیچکس تمام نمی شود.
که گاهی در رفتن گشایش و سبکبالی هست که در ماندن نیست .که آدم بایدجسارت قدم گذاشتن به آنطرف مرزهای عادات و سنت ها را داشته باشد.
یک نفر که بی صدا فریاد میزند فرق نمی کند روی تخته سیاه جامعه ، اسممان زیرخوب ها نوشته شود یا بدها ، باید رفت دنبال آرزوها ، دنبال رهایی ، دنبال آن لحظه که بتوانی با فراغت بگوئی خوبم ، خیلی خوب ، شکر!
نیکی فیروز کوهی
گزیده ای از کتاب “راس ساعت هیچ”
پاسخ‌ها